ໜັງສືກິດຈະການຂອງພວກອັກຄະທຳມະທູດ

I. ຢູ່ນະຄອນເຢຣູຊາແລມ

ເລີ່ມເລື່ອງ

1.ເທໂອຟີໂລເອີຍ, ໃນໜັງສືເຫລັ້ມຕົ້ນ, ເຮົາໄດ້ກ່າວເຖິງທຸກສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ຊົງກະທຳແລະສັ່ງສອນ 2.ຕັ້ງແຕ່ກົກຈົນຮອດວັນພຣະອົງຊົງຖືກຍົກຂຶ້ນສະຫວັນ, ຫລັງຈາກໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳສັ່ງສອນແກ່ພວກອັກຄະທຳມະທູດ ຊຶ່ງພຣະອົງຊົງເລືອກສັນດ້ວຍເດຊະພຣະຈິດເຈົ້າ. 3.ພາຍຫລັງມະຫາທໍຣະມານແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ປະຈັກມາຫາພວກນີ້ເອງ, ສຳແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພຣະອົງຊົງມີຊີວິດຢູ່ ໂດຍອາໄສຫລັກຖານຫລາຍຢ່າງ; ໃນໄລຍະສີ່ສິບວັນ ພຣະອົງໄດ້ປະຈັກມາຫາພວກເພິ່ນ ແລະໄດ້ສົນທະນາເລື່ອງອານາຈັກພຣະເຈົ້າກັບພວກເພິ່ນ. 4.ມື້ໜຶ່ງ ເວລາພຣະອົງຮ່ວມຮັບປະທານອາຫານກັບພວກອັກຄະທຳມະທູດ, ພຣະອົງຊົງສັ່ງບໍ່ໃຫ້ໄປໄກຈາກນະຄອນເຢຣູຊາແລມ, ແຕ່ໃຫ້ຄອຍຖ້າພຣະສັນຍາຂອງພຣະບິດາເຈົ້າ, ພຣະອົງຊົງກ່າວວ່າ: “ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຮົາເອງໄດ້ບອກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ແລ້ວວ່າ: 5.ສ່ວນຢວງ, ເພິ່ນໄດ້ທຳພິທີລ້າງດ້ວຍນ້ຳ, ແຕ່ສ່ວນພວກເຈົ້າໃນໜ້ອຍວັນຈະມານີ້, ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ໄປຮັບພິທີລ້າງໃນພຣະຈິດເຈົ້າ.”

ພຣະອົງຊົງສະເດັດຂຶ້ນສະຫວັນ

6.ພວກອັກຄະທຳມະທູດໄດ້ປະຊຸມກັນ ແລະຕັ້ງຄຳຖາມຂຶ້ນວ່າ: “ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ! ແມ່ນເວລານີ້ບໍທີ່ພຣະອົງຈະຟື້ນຟູອິສຣາແອນຂຶ້ນເປັນອານາຈັກໃໝ່?” 7.ພຣະອົງຊົງກ່າວຕອບພວກເພິ່ນວ່າ: “ບໍ່ແມ່ນໜ້າທີ່ພວກເຈົ້າທີ່ຈະຕ້ອງຮູ້ຈັກເວລາຫລືຍາມ ຊຶ່ງພຣະບິດາເຈົ້າໄດ້ຊົງຄາດໄວ້ ດ້ວຍຣິດທານຸພາບຂອງພຣະອົງແຕ່ຜູ້ດຽວ. 8.ແຕ່ວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບພະລະກຳລັງຂອງ ພຣະຈິດເຈົ້າ ທີ່ຈະສະເດັດມາໃນພວກເຈົ້າ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ພວກເຈົ້າຈະເປັນພິຍານໃຫ້ເຮົາຢູ່ນະຄອນເຢຣູຊາແລມ, ຢູ່ແຂວງຢູເດແລະຊາມາຣີ ແລະຈົນເຖິງສຸດມຸມໂລກ”. 9.ພໍພຣະອົງໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້ແລ້ວ, ພວກເພິ່ນກໍເຫັນພຣະອົງສະເດັດເຫາະຂຶ້ນ, ແລ້ວມີເມກກ້ອນໜຶ່ງມາຫຸ້ມເອົາພຣະອົງອອກຈາກສາຍຕາພວກເພິ່ນ. 10.ແລະເວລາທີ່ພວກເພິ່ນແຫງນໜ້າເບິ່ງທ້ອງຟ້າ ຂະນະທີ່ພຣະອົງສະເດັດລັບໄປນັ້ນ ພໍດີມີສອງຄົນນຸ່ງເຄື່ອງຂາວ ປະຈັກມາຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພວກເພິ່ນ. 11.ແລະກ່າວວ່າ: ຊາວຄາລີເລເອີຍ! ພວກເຈົ້າຍັງພາກັນແຫງນໜ້າເບິ່ງຟ້າເຮັດຫຍັງອີກ? ພຣະເຢຊູເຈົ້າຜູ້ຖືກຍົກຂຶ້ນໄປຈາກພວກເຈົ້ານັ້ນ, ພຣະອົງຍັງຈະສະເດັດ ຫລົບມາອີກ ຢ່າງດຽວກັບທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ເຫັນພຣະອົງສະເດັດໄປສູ່ສະຫວັນນັ້ນແລ”.

ພວກອັກຄະທຳມະທູດ

12.ແລ້ວພວກອັກຄະທຳມະທູດໄດ້ພາກັນລົງຈາກພູໝາກກອກ ແລະກັບສູ່ນະຄອນເຢຣູຊາແລມ ຊຶ່ງມີໄລຍະທາງບໍ່ໄກປານໃດ; ປະມານເທົ່າກັບທີ່ເດີນໄດ້ໃນວັນພຣະ. 13.ເມື່ອມາເຖິງເມືອງແລ້ວ, ພວກເພິ່ນກໍໄດ້ຂຶ້ນໄປຢູ່ຫ້ອງຊັ້ນເທິງ ບ່ອນພວກເພິ່ນເຄີຍປະຊຸມກັນ ມີເປໂຕ, ຢວງແລະອັນເດຣ, ຟີລິບແລະໂທມາ, ບາກໂທໂລເມແລະມັດເທວ, ຢາໂກເບລູກຊາຍຂອງອັນເຟ, ແລະຊີມອນຜູ້ໃຈຮ້ອນຮົນ ແລະຢູດາລູກຊາຍຂອງຢາໂກເບ. 14.ໝົດທຸກຄົນຮ່ວມເປັນຈິດໜຶ່ງໃຈດຽວ ແລະພາວະນາພ້ອມກັບພວກຜູ້ຍິງບາງຄົນ ຊຶ່ງມີພຣະນາງມາຣີອາມານດາພຣະເຢຊູເຈົ້າ, ແລະພີ່ນ້ອງຂອງເພິ່ນ.

ມັດທີອັດຂຶ້ນແທນຢູດາ

15.ມື້ໜຶ່ງ ມີພວກສາວົກມາຮວມປະຊຸມກັນ ປະມານຮ້ອຍຊາວຄົນ ເປໂຕລຸກຂຶ້ນກ່າວກັບ ພວກພີ່ນ້ອງວ່າ: 16.ພີ່ນ້ອງທັງຫລາຍເອີຍ! ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ພຣະວາຈາໃນພຣະຄຳພີ, ຊຶ່ງພຣະຈິດເຈົ້າໄດ້ຊົງກ່າວໄວ້ລ່ວງໜ້າກ່ຽວກັບຢູດາ ໂດຍທາງກະສັດດາວິດນັ້ນ ສຳເລັດໄປ, ຄືຢູດາໄດ້ເປັນນາຍທາງໃຫ້ພວກມາຈັບກຸມພຣະເຢຊູເຈົ້າ. 17.ເຂົາເອງກໍເປັນຜູ້ໜຶ່ງໃນຈຳນວນພວກເຮົາ ແລະເຂົາກໍມີສ່ວນໃນວຽກການພວກເຮົາດ້ວຍ. 18.ແຕ່ດ້ວຍຄ່າບຳເໜັດແຫ່ງການຊົ່ວຊ້າຂອງເຂົາ ຄົນນັ້ນໄດ້ຊື້ເອົານາທົ່ງໜຶ່ງ ແລ້ວກໍປັກຫົວລົງ, ແຕກກາງໂຕ ມີໄສ້ພຸງໄຫລໂຫລ່ອອກໝົດ. 19.ເລື່ອງນີ້ເປັນທີ່ຮູ້ທົ່ວເຖິງກັນລະຫວ່າງຊາວນະຄອນເຢຣູຊາແລມ, ຈົນນາທົ່ງນັ້ນໄດ້ຊື່ໃນພາສາເຂົາວ່າ: “ຮາແຄນດາມາ” ຊຶ່ງແປວ່າ: “ນາເລືອດ”. 20.ແລະໃນເພງສັກສິດມີຄຳຂຽນໄວ້ດັ່ງນີ້: “ໃຫ້ທີ່ຢູ່ຂອງເຂົາກາຍເປັນບ່ອນທີ່ຮ້າງເປົ່າ ແລະບໍ່ໃຫ້ມີໃຜອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນເລີຍ” ແລະອີກວ່າ: “ຈົ່ງໃຫ້ຜູ້ໃໝ່ຂຶ້ນຮັບໜ້າທີ່ແທນເຂົາ”. 21.ດ້ວຍເຫດນີ້, ໃນຈຳນວນພວກຄົນທີ່ໄດ້ຕິດຕາມພວກເຮົາ ຕະຫລອດເວລາທີ່ພຣະອົງຊົງຊີວິດຢູ່ທ່າມກາງພວກເຮົາ, 22.ຄືນັບແຕ່ພຣະອົງຮັບພິທີລ້າງຈາກທ່ານຢວງ ຈົນຮອດວັນພຣະອົງຖືກຍົກຂຶ້ນຈາກພວກເຮົາໄປ, ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ມີຜູ້ໜຶ່ງໄດ້ກາຍເປັນພະຍານກັບພວກເຮົາ, ເຖິງການກັບເປັນຄືນມາຂອງພຣະອົງ.”

23.ກອງປະຊຸມຈຶ່ງສະເໜີສອງຄົນ ຊື່: ຢໍແຊ ເອີ້ນວ່າ: ບາກຊາບັດ; ກັບມີຊື່ນ້ອຍອີກວ່າ: “ຢຸດສະໂຕ” ແລະ “ມັດທີອັດ”. 24.ແລະທຸກຄົນພ້ອມກັນພາວະນາວ່າ: ໂອພຣະອົງເຈົ້າ, ຜູ້ຊົງຢັ່ງຮູ້ໃນຈິດໃຈຂອງມະນຸດ, ຂໍໂຜດຊີ້ບອກວ່າ ໃນສອງຄົນນີ້ ພຣະອົງຊົງເລືອກເອົາ ຜູ້ໃດ, 25.ເພື່ອວຽກງານແຫ່ງການແຜ່ທຳ, ໃຫ້ມາຮັບເອົາບ່ອນຊຶ່ງຢູດາໄດ້ປະໄວ້ ແລະໄປຕາມເລື່ອງຂອງເຂົາ. 26.ພວກເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ຈົກສະຫລາກກັນ ແລະສະຫລາກໄດ້ຕົກຖືກມັດທີອັດ. ດັ່ງນີ້ ມັດທີອັດຈຶ່ງໄດ້ຖືກນັບເຂົ້າໃນຈຳນວນອັກຄະທຳມະທູດ 12 ອົງ.