ຟັງພຣະວໍຣະສານ ບົດຮ່ຳເພິງ ແລະບົດພາວະນາ

ນາງສາວແຫ່ງຊີອອນເອີຍ, ຈົ່ງໂຮຮ້ອງຍິນດີ, ດ້ວຍວ່າພຣະອົງເຈົ້າໄດ້ລຶບລ້າງຄຳຕັດສິນລົງໂທດ ຊຶ່ງພຣະອົງໄດ້ຄາດໄວ້ໃສ່ເຈົ້າ ແລະຂັບໄລ່ສັດຕູຂອງເຈົ້າໄປໝົດແລ້ວ. ພຣະເຈົ້າຜູ້ເປັນກະສັດແຫ່ງອິສຣາແອນສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງຢ້ານຄວາມທຸກລຳບາກອີກເລີຍ. ໃນເວລານັ້ນ ຈະມີຜູ້ກ່າວແກ່ເຢຣູຊາແລມວ່າ: “ຊີອອນເອີຍ! ຢ່າຢ້ານກົວ ແລະຢ່າປ່ອຍໃຫ້ມືຂອງເຈົ້າລ່ອຍລົງ! ພຣະເຈົ້າອົງກອບກູ້ຜູ້ເລືອງເດດສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ ພຣະອົງຈະຊື່ນຊົມຍິນດີຍ້ອນເຈົ້າ, ຈະຊົງສະຫງົບຢູ່ໃນຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງ, ຈະອະພິລົມຊົມຊື່ນຍ້ອນເຈົ້າ; ຍ້ອນເຫັນແກ່ເຈົ້າ, ເຮົາຈະຮຽກເອົາພວກທີ່ບໍ່ມີງານສົມໂພດນັ້ນມາໂຮມກັນ ເພື່ອໃຫ້ເຂົາພົ້ນຈາກຄວາມດູໝິ່ນປະໝາດ.

ຮັບ: ອົງສັກສິດແຫ່ງອິສຣາແອນນັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ຢູ່ກາງເຈົ້າ.

- ເບິ່ງແມ້ ພຣະອົງເຈົ້າເປັນພຣະເຈົ້າແຫ່ງຄວາມຮອດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຂ້າພະເຈົ້າໄວ້ໃຈນຳພຣະອົງ ແລະບໍ່ຢ້ານກົວເລີຍ ຍ້ອນພຣະອົງເຈົ້າເປັນເຫື່ອແຮງ ແລະຜູ້ພິທັກຮັກສາຂ້າພະເຈົ້າ ແລະແມ່ນຄວາມຮອດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ທ່ານທັງຫລາຍຈົ່ງຊື່ນຊົມຍິນດີຕັກເອົານ້ຳຈາກບໍ່ນ້ຳພຸ ຂອງອົງຜູ້ບັນດານຄວາມຮອດ. (ເຊີນຮັບ)

- ຈົ່ງຂອບພຣະຄຸນພຣະອົງເຈົ້າ, ຈົ່ງຮ້ອງອອກພຣະນາມຂອງພຣະອົງ, ຈົ່ງປະກາດກິດຈະການອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງແກ່ປະຊາຊາດ. (ເຊີນຮັບ)

- ຈົ່ງຮ້ອງເພງສັນຣະເສີນພຣະອົງເຈົ້າ, ຍ້ອນພຣະອົງໄດ້ທຳສິ່ງມະຫັດສະຈັນຕ່າງໆ ຈົ່ງປ່າວປະກາດເລື່ອງນີ້ໄປທົ່ວແຜ່ນດິນ. ຊາວຊີອອນເອີຍ! ຈົ່ງໂຮຮ້ອງດ້ວຍຄວາມເບີກບານຍິນດີ ຍ້ອນວ່າອົງສັກສິດແຫ່ງອິສຣາແອນນັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ຢູ່ກາງເຈົ້າ. (ເຊີນຮັບ)

ອັລເລລູຢາ! ອັລເລລູຢາ! ໂອພຣະນາງພົມມະຈາລີມາຣີອາ ພຣະນາງມີບຸນຍ້ອນໄດ້ເຊື່ອວ່າ ວາຈາຊຶ່ງພຣະອົງເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບພຣະນາງນັ້ນຈະສຳເລັດບໍລິບູນ. ອັລເລລູຢາ

ໃນວັນເຫລົ່ານັ້ນ, ພຣະນາງມາຣີອາໄດ້ຟ້າວຮີບອອກເດີນທາງໄປເມືອງໜຶ່ງ ໃນແຖບພູແຂວງຢູດາ. ພຣະນາງເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງຊາກາຣີ ແລະຄຳນັບຖາມຂ່າວນາງເອລີຊາແບັດ. ພໍແຕ່ນາງເອລີຊາແບັດໄດ້ຍິນຄຳຖາມຂ່າວ, ບຸດໃນອຸທອນຂອງນາງກໍເໜັງຕີງ ແລະນາງເອລີຊາແບັດກໍເຕັມດ້ວຍພຣະຈິດເຈົ້າ, ຈຶ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: “ພຣະນາງມີບຸນລື່ນຍິງໃດໆ ແລະບຸດອຸທອນພຣະນາງເປັນເຈົ້າຈອມບຸນ. ເຫດໃດພຣະມານດາຂອງພຣະອົງເຈົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຈຶ່ງສະເດັດມາຫາຂ້າພະເຈົ້າດັ່ງນີ້? ພໍແຕ່ຄຳຄຳນັບຖາມຂ່າວຂອງພຣະນາງເຖິງຫູຂ້າພະເຈົ້າ, ບຸດໃນອຸທອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍເໜັງຕີງດ້ວຍຄວາມຍິນດີ. ບຸນລາບແກ່ພຣະນາງທີ່ໄດ້ເຊື່ອວ່າ ສິ່ງທີ່ພຣະເປັນເຈົ້າບອກກັບພຣະນາງນັ້ນ ຈະສຳເລັດບໍລິບູນ.”

ແລ້ວພຣະນາງມາຣີອາຈຶ່ງກ່າວວ່າ: “ວິນຍານຜູ້ຂ້າຮ້ອງສັນຣະເສີນພຣະເຈົ້າ, ຈິດໃຈຜູ້ຂ້າມ່ວນຊື່ນຍິນດີໃນພຣະເປັນເຈົ້າ ຜູ້ເປັນພະມະຫາໄຖ່ຂອງຜູ້ຂ້າ. ດ້ວຍວ່າພຣະອົງໄດ້ຊົງທອດພຣະເນດສາວໃຊ້ຜູ້ຖ່ອຍຕ່ຳຂອງພຣະອົງ, ຈຶ່ງແຕ່ນີ້ໄປ ທຸກຊາດທຸກເຊັ່ນຈະເອີ້ນຜູ້ຂ້າວ່າຜູ້ມີບຸນ. ຍ້ອນວ່າພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງຣິດທານຸພາບໄດ້ທຳສິ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ໃນຕົວຜູ້ຂ້າ, ແລະພຣະນາມຂອງພຣະອົງເປັນພຣະນາມສັກສິດ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງເມດຕາກະລຸນາຕໍ່ຜູ້ຢ້ານຈຽມພຣະອົງ ຕະຫລອດທຸກເວລາທຸກເມື່ອ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງແຜງລິດພະຫັດຂອງພຣະອົງ, ໄດ້ຊົງຂັບໄລ່ພວກມີໃຈຈອງຫອງແຕກກະຈາຍໄປ, ໄດ້ຊົງປົດຜູ້ມີອຳນາດລົງຈາກບັນລັງ ແລະຍົກຍໍຜູ້ຕ່ຳຕ້ອຍຂຶ້ນບ່ອນສູງ. ຜູ້ໃດຫິວພຣະອົງຊົງທານໃຫ້ຮັ່ງມີ, ຜູ້ເສດຖີພຣະອົງໄລ່ໜີໄປມືເປົ່າ. ຍ້ອນລຳລຶກເຖິງພຣະເມດຕາກະລຸນາຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງຈຶ່ງອູ້ມຊູອິສຣາແອນຂ້າໃຊ້ຂອງ ພຣະອົງ. ຕາມທີ່ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້ກັບບັນພະບຸຣຸດຂອງພວກເຮົາ, ກັບອາບຣາຮຳແລະບຸດຫລານຂອງທ່ານຈົນນິຣັນດອນ.”

ພຣະນາງມາຣີອາໄດ້ພັກເຊົາຢູ່ກັບນາງເອລີຊາແບັດປະມານສາມເດືອນ ແລ້ວຈຶ່ງຫລົບເມືອບ້ານຂອງຕົນ.

ໃນວັນສະຫລອງພຣະນາງມາຣີອາໄປຢ້ຽມຢາມນາງເອລີຊາແບັດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນການພົບພໍ້ລະຫວ່າງຍາດພີ່ນ້ອງສອງຄົນທີ່ມາພົບພໍ້ກັນຄືພຣະນາງມາຣີອາແລະນາງເອລີຊາແບັດ ເພື່ອແບ່ງປັນຄວາມຍິນດີທີ່ເຂົາທັງສອງໄດ້ຮັບຈາກອົງພຣະຈິດເຈົ້າຄືການເປັນມານດາເທົ່ານັ້ນ. ແຕ່ຍັງແມ່ນການພົບພໍ້ລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າກັບມະນຸດອີກດ້ວຍ. ອັນແມ່ນການພົບພໍ້ລະຫວ່າງພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບຢວງໃນອຸທອນຂອງນາງເອລີຊາແບັດ. ດັ່ງທີ່ນາງເອລີຊາແບັດໄດ້ກ່າວວັນນີ້ໃນພຣະວໍລະສານວ່າ: “ພໍແຕ່ຄຳຄຳນັບຖາມຂ່າວຂອງພຣະນາງເຖິງຫູຂ້າພະເຈົ້າ, ບຸດໃນອຸທອນຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍເໜັງຕີງດ້ວຍຄວາມຍິນດີ”. ແຕ່ການພົບພໍ້ລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າກັບມະນຸດນີ້ຈະເປັນຈິງໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອມີການພົບພໍ້, ຢ້ຽມຢາມລະະຫວ່າງພຣະນາງມາຣີອາແລະນາງເອລີຊາແບັດ. ຫລືເວົ້າອີກຢ່າງລະຫວ່າງມະນຸດດ້ວຍກັນ. ແລະສິ່ງສໍາຄັນທີ່ສຸດໃນການພົບພໍ້ນີ້ຄືຄວາມເຊື່ອ. ຖ້າບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອແລ້ວນາງເອລີຊາແບັດແລະຢວງກໍຈະບໍ່ຮູ້ຈັກການປະທັບຢູ່ຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າໃນອຸທອນຂອງພຣະນາງມາຣີອາ.

ສ່ວນພວກເຮົາເດ, ທຸກຄັ້ງທີ່ພວກເຮົາພົບພໍ້ຫລືໄປຢ້ຽມຢາມຜູ້ໃດໜຶ່ງ ພວກເຮົາໄດ້ນໍາພຣະເຢຊູເຈົ້າໄປໃຫ້ເຂົາຜູ້ນັ້ນບໍ? ພວກເຮົາໄດ້ນໍາຄວາມຍິນດີຂອງພຣະອົງໄປໃຫ້ຄົນອື່ນບໍ? ແລະພວກເຮົາໄດ້ເຊື່ອບໍ່ວ່າພຣະເຈົ້າສະຖິດຢູ່ນໍາພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນແລະພຣະອົງຈະຢູ່ທ່າມກາງການພົບພໍ້ລະຫວ່າງພວກເຮົາ?

ໂອພຣະເຢຊູເຈົ້າ ໃນວັນສະຫລອງພຣະມານດາຂອງພຣະອົງໄປຢ້ຽມຢາມນາງເອລີຊາແບັດ, ໂຜດຊ່ວຍລູກໃຫ້ພົບພຣະອົງໃນຕົວລູກແລະໃນຄົນອື່ນ. ໂຜດຊ່ວຍລູກໃຫ້ຮູ້ຈັກນໍາພຣະອົງແລະຄວາມຍິນດີຂອງພຣະອົງໄປແບ່ງປັນໃຫ້ຄົນອື່ນ ເພື່ອທຸກຄົນຈະໄດ້ຮູ້ຈັກແລະເຊື່ອໃນພຣະອົງດ້ວຍເທີ້ນ. ອາແມນ.