ຟັງພຣະວໍຣະສານ ບົດແບ່ງປັນ ແລະບົດພາວະນາ

ເກາະດອນທັງຫລາຍ ແລະປະຊາຊາດ ທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ, ຈົ່ງຕັ້ງໃຈຟັງຂ້າພະເຈົ້າເຖີດ: ພຣະອົງເຈົ້າ ໄດ້ຮຽກເອົາຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ມີກຳເນີດໃນທ້ອງແມ່. ແລະພຣະອົງ ໄດ້ຕັ້ງຊື່ໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ໃນອຸທອນຂອງມານດາ. ພຣະອົງໄດ້ທຳໃຫ້ ປາກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຄົມກ້າຄືງ້າວ. ພຣະຫັດຂອງພຣະອົງ ເຫລື່ອມງຳຂ້າພະເຈົ້າໄວ້. ພຣະອົງໄດ້ທຳໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ເປັນດັ່ງລູກໜ້າອັນວິເສດ ທີ່ພຣະອົງເຊື່ອງຊ່ອນໄວ້ ໃນບັ້ງແຫລ້ງຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງກ່າວກັບຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: “ເຈົ້າແມ່ນຂ້າໃຊ້ ຜູ້ຈະໃຫ້ກຽດເຮົາ.” ຂ້າພະເຈົ້າທູນພຣະອົງວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າທຳງານເມື່ອຍລ້າໆ ແລະເສຍແຮງໄປເປົ່າ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຜົນ ຫຍັງ. ແນວໃດກໍຕາມ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍຍັງມີສິດ ຕໍ່ໜ້າພຣະເຈົ້າ ແລະຈະໄດ້ຣັບບຳເໜັດ ຈາກພຣະເຈົ້າຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ພຣະອົງເຈົ້າ ຜູ້ໄດ້ສ້າງຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ໃນທ້ອງມານດາ ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຂ້າພະເຈົ້າ ເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະອົງເພື່ອນຳເອົາຢາກອັບ ມາຫາພຣະອົງ ແລະທ້ອນໂຮມ ຊົນຊາດອິສຣາແອນໄວ້ ໃຫ້ພຣະອົງ. ຂ້າພະເຈົ້າ ຈຶ່ງມີກຽດຕໍ່ໜ້າພຣະອົງເຈົ້າ ແລະພຣະເຈົ້າ ກໍເປັນກຳລັງ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າດ້ວຍ. ບັດນີ້ ພຣະອົງກ່າວວ່າ: “ການເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົານັ້ນ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ສຳລັບຟີ້ນຟູຕະກູນຂອງຢາກັອບ ແລະທ້ອນໂຮມຊົນຊາດ ອິສຣາແອນ ທີ່ຍັງເຫລືອຢູ່ ກັບຄືນມາເທົ່ານັ້ນ, ເຮົາຍັງແຕ່ງຕັ້ງເຈົ້າ ໃຫ້ເປັນແສງສະຫວ່າງຂອງນານາຊາດ ເພື່ອໃຫ້ຄວາມຣອດຂອງເຮົາ ແຜ່ຜາຍໄປທົ່ວທຸກມຸມໂລກ.

ຮັບ: ປາກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຈະເຜີຍແຜ່ຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະເລື່ອງຂອງພຣະອົງເປັນປະຈຳທຸກວັນ.

- ໂອພຣະອົງເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າເພິ່ງອີງພຣະອົງ, ຂ້າພະເຈົ້າ ຈະບໍ່ອັບອາຍຂາຍໜ້າເລີຍ. ໂຜດປົດປ່ອຍຂ້າພະເຈົ້າ ຕາມຄວາມຍຸຕິທຳຂອງພຣະອົງ, ໂຜດສະດັບຟັງ ແລະຊ່ວຍຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ຮອດ. (ເຊີນຮັບ)

- ຂໍພຣະອົງເປັນບ່ອນເພິ່ງອີງ ແລະເປັນປ້ອມອັນແໜ້ນໜາ ເພື່ອຊ່ວຍຂ້າພະເຈົ້າໃຫ້ຮອດ ຍ້ອນວ່າ ບ່ອນເພິ່ງອີງ ແລະປ້ອມກຳລັງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແມ່ນພຣະອົງເອງ. ໂອພຣະອົງເຈົ້າ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ໂຜດປົດປ່ອຍຂ້າພະເຈົ້າ ໃຫ້ພົ້ນຈາກເງື່ອມມືຂອງຄົນອະທຳ. (ເຊີນຮັບ)

- ຍ້ອນພຣະອົງ ເປັນຄວາມຫວັງ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ໂອພຣະອົງເຈົ້າ! ພຣະອົງເປັນທີ່ ໄວ້ວາງໃຈ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍຢູ່. ພຣະອົງຊົງອຸປະຖຳ ຄ້ຳຊູຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ຢູ່ໃນທ້ອງມານດາ ແລະໄດ້ຊົງຊ່ວຍ ໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າ ເກີດມາ ດ້ວຍຄວາມປອດໄພ. (ເຊີນຮັບ)

- ປາກຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ປະກາດຄວາມທ່ຽງທຳ ແລະຄວາມຮອດຂອງພຣະອົງ ຕະຫລອດວັນ. ໂອພຣະອົງເຈົ້າ, ພຣະອົງຊົງສັ່ງສອນຂ້າພະເຈົ້າ ຕັ້ງແຕ່ໜຸ່ມນ້ອຍ ແລະຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍພັນລະນາ ເຖິງສິ່ງມະຫັດສະຈັນ ຂອງພຣະອົງເຈົ້າ ຈົນເຖິງບັດນີ້. (ເຊີນຮັບ)

ໂອພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ, ພຣະມະຫາກະສັດ ຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າ, ຂໍຖະຫວາຍ ສີມຸງຄຸນແດ່ພຣະອົງ ພຣະອົງໄດ້ນົບນອບ ເຊື່ອຟັງພຣະບິດາ, ເຂົານຳພຣະອົງ ໄປຄຶງກາງເຂນ ເໝືອນນຳແກະ ໄປຂ້າທີ່ໂຮງຂ້າສັດ.

ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຊົງຊາບວ່າ ວັນເວລາ ທີ່ພຣະອົງຈະຕ້ອງຈາກໂລກເມືອຫາພຣະບິດາມາເຖິງແລ້ວ, ພຣະອົງຊົງຄັ່ງແຄ້ນພຣະໄທກ່າວວ່າ: “ເຮົາບອກພວກເຈົ້າ ເປັນຄວາມຈິງວ່າ ຜູ້ໜຶ່ງໃນພວກເຈົ້າຈະມອບເຮົາ.” ພວກສາວົກຫລຽວເບິ່ງໜ້າກັນ ໂດຍບໍ່ຮູ້ວ່າ ພຣະອົງເວົ້າໃສ່ຜູ້ໃດ. ຜູ້ໜຶ່ງໃນພວກສາວົກຂອງພຣະອົງ ຜູ້ທີ່ພຣະອົງຊົງຮັກແພງ ນັ່ງຢູ່ຕິດພຣະຊວງຂອງພຣະອົງ. ຊີມອນເປໂຕ ຈຶ່ງໃຫ້ສັນຍານ ບອກສາວົກນັ້ນວ່າ: “ຖາມເບິ່ງວ່າ ພຣະອົງເວົ້າໃສ່ໃຜ?” ສາວົກຜູ້ນັ້ນ ເນີ້ງຕົວລົງໃສ່ພຣະຊວງທູນວ່າ: “ພຣະອົງເຈົ້າເອີຍ! ແມ່ນຜູ້ໃດຂ້ານ້ອຍ?” ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ແມ່ນຜູ້ທີ່ເຮົາຈະເອົາປັງ ຈ້ຳນ້ຳແກງຍື່ນໃຫ້.” ແລ້ວພຣະອົງເອົາປັງ ຈ້ຳນ້ຳແກງຍືນໃຫ້ຢູດາ, ບຸດຂອງຊີມອນອິສກາຣີອັອດ. ພໍຢູດາຮັບເອົາປັງ, ເວລານັ້ນ ຊາຕານກໍເຂົ້າສິງຕົວເຂົາ. ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຈຶ່ງກ່າວກັບເຂົາວ່າ: “ສິ່ງທີ່ເຈົ້າຈະເຮັດ ກໍໃຫ້ເຮັດເສຍໄວໆ.” ແຕ່ບໍ່ມີໃຜ ໃນພວກຮ່ວມຮັບອາຫານ ເຂົ້າໃຈພຣະວາຈານັ້ນວ່າ ເປັນຫຍັງ ພຣະອົງຈຶ່ງເວົ້າດັ່ງນີ້ ກັບຢູດາ. ຍ້ອນຢູດາຮັກສາຖົງເງິນ, ຈຶ່ງມີຫລາຍຄົນຄິດວ່າ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຢາກບອກເຂົາໃຫ້ໄປຫາຊື້ ສິ່ງຈຳເປັນສຳລັບວັນບຸນສະຫລອງ ຫລືສັ່ງໃຫ້ໄປແຈກທານແກ່ຄົນຈົນ. ເມື່ອຮັບກິນປັງນັ້ນແລ້ວ, ຢູດາກໍອອກໄປ, ເວລານັ້ນມືດແລ້ວ. ເມື່ອຢູດາອອກໄປແລ້ວ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວວ່າ: “ດຽວນີ້ ບຸດແຫ່ງມະນຸດ ໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນແລ້ວ, ແລະພຣະເປັນເຈົ້າ ກໍໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນ ໃນບຸດແຫ່ງມະນຸດດ້ວຍ. ຖ້າພຣະເປັນເຈົ້າ ໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນ ໃນບຸດແຫ່ງມະນຸດ, ພຣະເປັນເຈົ້າ ກໍຈະກະທຳໃຫ້ບຸດແຫ່ງມະນຸດ ໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນດ້ວຍ ແລະພຣະອົງຈະທຳໃຫ້ ບຸດແຫ່ງມະນຸດ ໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນ ໃນມໍ່ໆນີ້.

ພວກລູກທີ່ຮັກ! ເຮົາຈະຢູ່ນຳພວກເຈົ້າ ອີກບໍ່ດົນນານ; ພວກລູກຈະຊອກຫາເຮົາ ແຕ່ເຮົາບອກພວກລູກດຽວນີ້ ຄືເຮົາໄດ້ບອກກັບພວກຢິວວ່າ: “ບ່ອນເຮົາໄປ ພວກລູກໄປນຳບໍ່ໄດ້.”

ຊີມອນເປໂຕ ທູນພຣະອົງວ່າ: “ພຣະອົງເຈົ້າຈະໄປໃສ?” ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ບ່ອນເຮົາໄປນັ້ນ ດຽວນີ້ ເຈົ້າໄປນຳບໍ່ໄດ້, ແຕ່ເຈົ້າຈະໄປນຳຕາມທີຫລັງ.” ເປໂຕທູນວ່າ: “ພຣະອົງເຈົ້າ, ເປັນຫຍັງ ຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງໄປນຳ ພຣະອົງ ແຕ່ເວລານີ້ບໍ່ໄດ້? ຂ້ານ້ອຍພ້ອມ ທີ່ຈະສະລະຊີວິດ ເພື່ອພຣະອົງແລ້ວ.” ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ເຈົ້າພ້ອມ ຈະສະລະຊີວິດ ເພື່ອເຮົາແລ້ວບໍ? ເຮົາບອກເຈົ້າ ເປັນຄວາມຈິງວ່າ: ໄກ່ຍັງບໍ່ທັນຂັນ ເຈົ້າກໍຈະປະຕິເສດເຮົາ ເຖິງສາມເທື່ອ.”

ວາຈາພຣະເຈົ້າຊຶ່ງພວກເຮົາໄດ້ຟັງວັນນີ້ແມ່ນຢູ່ໃນບັນຍາກາດຂອງອາຫານຄໍ່າຄັ້ງສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບພວກລູກສິດກ່ອນທີ່ພຣະອົງຈະຖືກຈັບແລະຮັບທໍລະມານ. ກ່ອນຈະເລີ່ມຮັບປະທານອາຫານຄໍ່າກັບພວກລູກສິດ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກົ້ມລົງລ້າງເທົ້າໃຫ້ພວກເຂົາ. ແລະພຣະອົງໄດ້ສອນພວກເຂົາໃຫ້ກະທໍາເໝືອນພຣະອົງຄືເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ແລະຮັກແພງຊຶ່ງກັນແລະກັນ. ຈາກນັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວກັບພວກລູກສິດວ່າໃນບັນດາພວກເຂົາຈະມີຜູ້ໜຶ່ງມອບພຣະອົງ.

ສິ່ງທີ່ໜ້າສັງເກດໃນທີ່ນີ້ກໍຄື ພຣະເຢຊູເຈົ້າຮູ້ຈັກລ່ວງໜ້າເຖິງສິ່ງທີ່ຈະເປັນມາກັບພຣະອົງ. ພຣະອົງຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ຢູດາຈະກະທໍາກັບພຣະອົງ. ດ້ວຍເຫດນີ້ພຣະອົງຈຶ່ງກ່າວກັບເຂົາວ່າ: “ສິ່ງທີ່ເຈົ້ຈະເຮັດ ກໍໃຫ້ເຮັດໄວໆເສຍ”. ຈາກນັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວກັບເປໂຕວ່າ: “ເຈົ້າພ້ອມຈະສະລະຊີວິດເພື່ອເຮົາແລ້ວບໍ?” ເຮົາກ່າວແກ່ເຈົ້າເປັນຄວາມຈິງວ່າ: “ກ່ອນໄກ່ຈະຂັນ, ເຈົ້າຈະປະຕິເສດເຮົາເຖິງສາມຄັ້ງ”. ສ່ວນຝ່າຍພວກລູກສິດ, ພວກເຂົາບໍ່ຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຈະກະທໍາ. ເຖິງວ່າຢູດາແລະເປໂຕຈະທໍລະຍົດພຣະອົງ, ແຕ່ພຣະອົງກໍໄດ້ເລືອກສັນພວກເຂົາແລະພຣະອົງກໍສືບຕໍ່ຮັກແພງພວກເຂົາ. ສິ່ງນີ້ສະແດງໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນວ່າຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງທີ່ມີຕໍ່ພວກເຮົານັ້ນຍິ່ງໃຫຍ່ແລະບໍ່ມີເງື່ອນໄຂ. ເຖິງວ່າພວກເຮົາຈະເປັນຄົນບາບ, ຄົນທໍລະຍົດຕໍ່ພຣະອົງແຕ່ພຣະອົງກໍຍັງຮັກພວກເຮົາຢູ່ສະເໝີ.

ໂອພຣະເຢຊູເຈົ້າ ໃນອາທິດມະຫາທໍລະມານຂອງພຣະອົງນີ້ ໂຜດຊ່ວຍລູກໃຫ້ເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມຮັກທີ່ພຣະອົງຊົງມີຕໍ່ລູກ. ໂຜດໃຫ້ລູກຮູ້ຈັກຜັນປ່ຽນຊີວິດແລະກັບມາສູ່ຄວາມຮັກ, ຄວາມເມດຕາຂອງພຣະອົງດ້ວຍເທີ້ນ. ອາແມນ