ຟັງພຣະວໍຣະສານ ບົດຮ່ຳເພິງ ແລະບົດພາວະນາ

ເວລານັ້ນ ໂມແຊ ລ້ຽງຝູງສັດຂອງເຢໂທຣ, ພໍ່ເຖົ້າຂອງເພິ່ນຜູ້ເປັນພຣະສົງ ຢູ່ມາດີອານ. ເພິ່ນພາຝູງສັດກາຍໂຄກປ່ຽວໄປ ແລະມາຮອດໂຮແຣັບ, ພູເຂົາຂອງພຣະເຈົ້າ. ເທວະດາຂອງພຣະອົງເຈົ້າ ປະຈັກມາຫາເພິ່ນກາງແປວໄຟ ທີ່ອອກຈາກພຸ່ມໄມ້. ໂມແຊແນມເບິ່ງ ເຫັນພຸ່ມໄມ້ລຸກຮຸ່ງຢູ່ແຕ່ບໍ່ໄໝ້. ເພິ່ນຈຶ່ງເວົ້າໃນໃຈວ່າ: “ເຮົາຈະຍ່າງອ້ອມ ໄປເບິ່ງສິ່ງແປກປະຫລາດນີ້, ເປັນຫຍັງ ພຸ່ມໄມ້ມັນຈຶ່ງບໍ່ໄໝ້?” ພຣະອົງເຈົ້າເຫັນເພິ່ນຍ່າງອ້ອມໄປເບິ່ງ, ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງເອີ້ນໃສ່ເພິ່ນມາແຕ່ກາງພຸ່ມໄມ້ວ່າ: “ໂມແຊ! ໂມແຊ!” ເພິ່ນທູນຕອບວ່າ: “ໂດຍ! ຂ້ານ້ອຍຢູ່ນີ້.” ພຣະເຈົ້າ ຈຶ່ງກ່າວວ່າ: “ຢ່າເຂົ້າມາໃກ້ບ່ອນນີ້, ໃຫ້ປົດເກີບເສຍກ່ອນ ຍ້ອນວ່າ ບ່ອນຕີນເຈົ້າຢຽບຢູ່ດຽວນີ້ ແມ່ນດິນສັກສິດ! ເຮົາເປັນພຣະເຈົ້າຂອງບິດາຂອງເຈົ້າ ເປັນພຣະເຈົ້າຂອງອາບຣາຮຳ ພຣະເຈົ້າຂອງອີຊາອັກ ແລະພຣະເຈົ້າຂອງຢາກັອບ.” ໂມແຊ ຈຶ່ງອັດໜ້າໄວ້ ຍ້ອນເພິ່ນຢ້ານແສງຕາຂອງເພິ່ນໄປຕ້ອງພຣະເຈົ້າ.

ພຣະອົງເຈົ້າກ່າວກັບໂມແຊວ່າ: “ສຽງຮ້ອງຈົ່ມຂອງບຸດຫລານອິສຣາແອນ ດັງຂຶ້ນມາເຖິງເຮົາ, ເຮົາໄດ້ເຫັນຊາວເອຢິບ ບັງບຽດຂົ່ມເຫັງພວກເຂົາ, ເຮົາຈຶ່ງຕັດສິນໃຈປົດປ່ອຍ ພວກເຂົາອອກຈາກເງື່ອມມືຂອງພວກເອຢິບ, ແລະພາພວກເຂົາໜີຈາກດິນແດນນີ້, ໄປສູ່ດິນແດນອັນດີເລີດ ແລະກວ້າງໃຫຍ່ ອຸດົມດ້ວຍນ້ຳນົມ ແລະນ້ຳເຜິ້ງ. ດຽວນີ້ ໃຫ້ເຈົ້າໄປ! ເຮົາສົ່ງເຈົ້າໃຫ້ໄປຫາຟາຣາໂອ. ເຈົ້າຈະພາບຸດຫລານອິສຣາແອນ, ປະຊາກອນຂອງເຮົາ ອອກຈາກປະເທດເອຢິບ.” ໂມແຊ ທູນຕອບພຣະເຈົ້າວ່າ: “ຜູ້ຂ້າແມ່ນໃຜ ຈຶ່ງຈະກ້າເຂົ້າຫາຟາຣາໂອ ແລະພາບຸດຫລານ ອິສຣາແອນ ອອກຈາກເອຢິບ?” ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ: “ເຮົາສະຖິດຢູ່ກັບເຈົ້າ. ແລະອັນນີ້ເປັນຫລັກຖານໃຫ້ເຂົາຮູ້ວ່າ ແມ່ນເຮົາໄດ້ສົ່ງເຈົ້າມາຄື ເມື່ອເຈົ້າຈະພາປະຊາກອນຂອງເຮົາ ອອກຈາກ ເອຢິບແລ້ວ, ໃຫ້ເຈົ້າຖະຫວາຍບູຊາ ແດ່ພຣະເຈົ້າຢູ່ເທິງພູເຂົານີ້.”

ຮັບ: ພຣະອົງເຈົ້າ ເປັນຄວາມຮັກອ່ອນຫວານ ແລະຄວາມເມດຕາ.

- ວິນຍານຜູ້ຂ້າ ຈົ່ງຖະຫວາຍພອນແດ່ພຣະອົງເຈົ້າ, ແລະທຸກສິ່ງໃນຕົວຜູ້ຂ້າ ຈົ່ງຖະຫວາຍພອນແດ່ພຣະນາມສັກສິດຂອງພຣະອົງ. ວິນຍານຜູ້ຂ້າ ຈົ່ງຖະຫວາຍພອນແດ່ພຣະອົງເຈົ້າ, ແລະຢ່າລືມຄຸນງາມຄວາມດີອັນໃດ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງປະທານໃຫ້ເຈົ້າເລີຍ. (ເຊີນຮັບ)

- ຍ້ອນພຣະອົງເອງ ເປັນຜູ້ຍົກໂທດໂຜດຜິດ ແລະປິ່ນປົວພະຍາດໂລຄາຕ່າງໆຂອງເຈົ້າ. ແມ່ນຜູ້ໄຖ່ເອົາຊີວິດຂອງເຈົ້າ ອອກຈາກແດນມໍລະນາ, ແມ່ນຜູ້ຊົງຮັກແພງ ແລະມີເມດຕາຕໍ່ເຈົ້າຢ່າງເຫລືອລົ້ນ. (ເຊີນຮັບ)

- ພຣະອົງເຈົ້າໃຫ້ຄວາມເປັນທຳ, ພຣະອົງປ້ອງກັນສິດທິ ຂອງພວກທີ່ຖືກກົດຂີ່ຂູດຮີດ. ພຣະອົງໄດ້ຊົງສຳແດງ ແຜນການຂອງພຣະອົງແກ່ໂມແຊ, ແລະຊົງສຳແດງກິດຈະການອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະອົງແກ່ບຸດຫລານອິສຣາແອນ. (ເຊີນຮັບ)

ອັນເລລູຢາ! ອັນເລລູຢາ! ໂອພຣະອົງເຈົ້າ, ພຣະບິດາຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ພຣະອົງເຈົ້າແຫ່ງຈັກກະວານ, ຂໍຖະຫວາຍພອນແດ່ພຣະອົງ, ຍ້ອນພຣະອົງໄດ້ໄຂສຳແດງ ຂໍ້ເລິກລັບແຫ່ງອານາຈັກ ແກ່ພວກຕ່ຳຕ້ອຍດ້ອຍປັນຍາ. ອັນເລລູຢາ!

ໃນເວລານັ້ນ ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວວ່າ: “ໂອພຣະບິດາ ເຈົ້າສະຫວັນແລະແຜ່ນດິນ! ລູກຂໍສັນຣະເສີນພຣະອົງ, ດ້ວຍໄດ້ຊົງປິດບັງສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ແກ່ບັນດາຜູ້ສະຫລາດຫລັກແຫລມ ແລະໄດ້ຊົງໄຂສຳແດງ ແກ່ບັນດາຜູ້ຕ່ຳຕ້ອຍດ້ອຍປັນຍາ. ແມ່ນແລ້ວ! ໂອພຣະບິດາເຈົ້າ ພຣະອົງຊົງພໍພຣະໄທດັ່ງນີ້. ພຣະບິດາໄດ້ຊົງມອບທຸກສິ່ງໃຫ້ແກ່ລູກ ແລະບໍ່ມີໃຜຮູ້ພຣະບຸດ ເວັ້ນແຕ່ ພຣະບິດາ, ດັ່ງດຽວກັນ ບໍ່ມີໃຜຮູ້ພຣະບິດາ, ເວັ້ນແຕ່ພຣະບຸດ ແລະຜູ້ພຣະບຸດຊົງພໍພຣະໄທ ໄຂສຳແດງໃຫ້ຮູ້ເທົ່ານັ້ນ.

ວາຈາພຣະເຈົ້າວັນນີ້ສືບຕໍ່ຈາກເລື່ອງຂອງເມືອງໂຄໂຣຊາອິນແລະເບັດໄຊດາທີ່ໄດ້ເຫັນແລະໄດ້ຟັງຄໍາເທດສອນຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ຍອມກັບຈິດປ່ຽນໃຈ. ຕໍ່ໜ້າເຫດການນີ້ພຣະເຢຊູເຈົ້າຈຶ່ງພາວະນາກັບພຣະບິດາເຈົ້າວ່າ: “ໂອພຣະບິດາເຈົ້າສະຫວັນແລະແຜ່ນດິນ! ລູກຂໍສັນລະເສີນພຣະອົງ ດ້ວຍໄດ້ປິດບັງສິ່ງເຫລົ່ານີ້ (ອັນແມ່ນອານາຈັກສະຫວັນ) ແກ່ບັນດາຜູ້ສະຫລາດຫລັກແຫລມ ແລະໄດ້ຊົງໄຂສໍາແດງແກ່ບັນດາຜູ້ຕໍ່ານ້ອຍດ້ອຍປັນຍາ”. ເມື່ອເວລາພວກເຮົາຟັງວາຈາພຣະເຈົ້າຕອນນີ້ ພວກເຮົາອາດຕັ້ງຄໍາຖາມຂຶ້ນມາວ່າ: ເປັນຫຍັງພຣະບິດາເຈົ້າສະຫວັນບໍ່ໄຂສໍາແດງເລື່ອງອານາຈັກສະຫວັນໃຫ້ກັບທຸກຄົນ ແຕ່ພຣະອົງຊົງປິດບັງບໍ່ໃຫ້ພວກສະຫລຽວສະຫລາດຮູ້ຈັກ? ຄໍາຖາມທີສອງກໍຄື ເປັນຫຍັງຜູ້ສະຫລຽວສະຫລາດຈຶ່ງບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈເລື່ອງອານາຈັກສະຫວັນໄດ້? ອັນທີ່ຈິງແລ້ວ, ພຣະບິດາເຈົ້າຊົງໄຂສໍາແດງເລື່ອງອານາຈັກສະຫວັນໃຫ້ກັບທຸກຄົນ, ແຕ່ມີຜູ້ທີ່ເປີດໃຈຮັບຄືຜູ້ທີ່ຮັບຮູ້ວ່າຕົນເປັນຜູ້ຕໍ່ານ້ອຍດ້ອຍປັນຍາແລະຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະອົງ. ສ່ວນຜູ້ສະຫລຽວສະຫລາດນັ້ນເປັນຜູ້ທີ່ເພິ່ງອິງຕົວເອງແລະບໍ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກພຣະເຈົ້າ. ດັ່ງນັ້ນເຂົາຈຶ່ງບໍ່ຮູ້ຈັກອານາຈັກສະຫວັນໄດ້.

ໂອພຣະເຈົ້າ ໂຜດຊ່ວຍລູກໃຫ້ຮູ້ເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະບິດາເຈົ້າທີ່ມີຕໍ່ລູກ. ຍ້ອນພຣະອົງໄດ້ສົ່ງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງລົງມາເພື່ອໄຂສໍາແດງເຖິງອານາຈັກສະຫວັນໃຫ້ມະນຸດທຸກຄົນຮູ້. ໂຜດຊ່ວຍລູກໃຫ້ເປັນຄົນບອກງ່າຍສອນຟັງ ເພື່ອລູກຈະໄດ້ເປີດໃຈຮັບເອົາວາຈາແຫ່ງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງນັ້ນເຂົ້າມາໃນຈິດໃຈຂອງລູກ ເພື່ອວາຈານັ້ນຈະໄດ້ເກີດດອກອອກຜົນແລະຈະເລີນເຕີບໂຕຂຶ້ນໃນຊີວິດລູກ. ເພື່ອລູກຈະໄດ້ຊີມລົດຊາດແຫ່ງອານາຈັກສະຫວັນຕັ້ງແຕ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ແລ້ວ. ແລະວັນໜຶ່ງເມື່ອຈາກໂລກນີ້ໄປ ລູກຈະໄດ້ຢູ່ຮ່ວມກັບພຣະອົງໃນອານາຈັກນັ້ນເທີ້ນ. ອາແມນ.