ຟັງພຣະວໍຣະສານ ບົດແບ່ງປັນ ແລະບົດພາວະນາ

ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກ, ແມນກີເຊເດັກ ຜູ້ນີ້ຄືກະສັດ ເມືອງຊາແລມ, ເປັນສົງຂອງພຣະເຈົ້າ ຜູ້ສູງສຸດ ໄດ້ອອກໄປ ຮັບອາບຣາຮຳ ເມື່ອເວລາອາບຣາຮຳ ຫລົບມາຈາກຕີເສິກ ກັບບັນດາກະສັດ ແລະໄດ້ອວຍໄຊ ໃຫ້ພອນແກ່ເພິ່ນ. ອາບຣາຮຳໄດ້ມອບຖະຫວາຍ ໜຶ່ງສ່ວນສິບ ຂອງຊັບທັງໝົດ ທີ່ຢຶດມາໄດ້ ໃຫ້ແກ່ແມນກີເຊເດັກ, ກ່ອນໝົດ ຊື່ແມນກີເຊເດັກນີ້ ໝາຍຄວາມວ່າ: “ກະສັດແຫ່ງຄວາມຊອບທຳ”, ຕໍ່ມາ ແມ່ນ “ກະສັດແຫ່ງເມືອງຊາແລມ” ແປວ່າ: “ກະສັດແຫ່ງສັນຕິພາບ” ອີກດ້ວຍ. ແມນກີເຊເດັກນີ້ ບໍ່ມີພໍ່ມີແມ່, ບໍ່ມີເຊື້ອສາຍ, ບໍ່ຈັກມື້ເກີດ ແລະມື້ຕາຍ ເປັນດັ່ງບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ເປັນສົງຕະຫລອດນິຣັນດອນ.

ເລື່ອງນີ້ ຈະປາກົດແຈ້ງກວ່າອີກ, ຖ້າຫາກພຣະສົງອົງໃໝ່ ທີ່ເກີດຂຶ້ນມານັ້ນ ຄ້າຍຄືກັບແມນກີເຊເດັກ ຄືໄດ້ມີສັກສົງ ບໍ່ແມ່ນຕາມກົດເກນ ຝ່າຍເຊື້ອສາຍ, ແຕ່ຕາມອຳນາດ ແຫ່ງຊີວິດທີ່ບໍ່ຮູ້ດັບສູນ. ຕາມຈິງ ມີຫລັກຖານອ້າງເຖິງພຣະອົງນັ້ນ ດັ່ງນີ້: “ທ່ານເປັນສົງ ຕະຫລອດນິຣັນດອນ ຕາມແບບຂອງແມນກີເຊເດັກ.”

ຮັບ: ໂອພຣະອົງເຈົ້າ, ພຣະວາຈາຂອງພຣະອົງ ເປັນຈິດແລະຊີວິດ.

- ພຣະອົງເຈົ້າ ກ່າວກັບພຣະອົງເຈົ້າ ຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ: “ເຊີນນັ່ງຢູ່ກ້ຳຂວາຂອງເຮົາ, ຈົນກວ່າ ເຮົາຈະທຳໃຫ້ສັດຕູຂອງທ່ານ ເປັນຂຽງຮອງພຣະບາດຂອງທ່ານ.” (ເຊີນຮັບ)

- ພຣະອົງເຈົ້າຈະແຜ່ຜາຍ ເດຊານຸພາບຂອງພຣະອົງທ່ານ ໄປຈາກເມືອງຊີອອນ, “ຈົ່ງຄອບຄອງ ຢູ່ກາງພວກສັດຕູ ຂອງທ່ານເຖີດ.” (ເຊີນຮັບ)

- ທ່ານເປັນກະສັດຢູ່ພູສັກສິດ ຕັ້ງແຕ່ມື້ທ່ານເກີດມາແລະກ່ອນແສງອະລຸນ ຈະມີຂຶ້ນ, “ເຮົາກໍໄດ້ບັງເກີດທ່ານແລ້ວ.” (ເຊີນຮັບ)

ພຣະອົງເຈົ້າໄດ້ຊົງປະຕິຍານ ຢ່າງບໍ່ມີວັນຫລົບຄວາມວ່າ: “ທ່ານເປັນສົງ ຕະຫລອດນິຣັນດອນ ຕາມແບບຢ່າງ ຂອງແມນກີເຊເດັກ.” (ເຊີນຮັບ)

ອັນເລລູຢາ! ອັນເລລູຢາ! ຂໍພຣະບິດາ ຂອງພຣະເຢຊູກຣິສໂຕ ພຣະອົງເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ສ່ອງແສງສະຫວ່າງຂອງພຣະອົງ ເຂົ້າໃນດວງໃຈຂອງພວກເຮົາ, ແລ້ວພວກເຮົາຈະໄດ້ຮູ້ຈັກຄວາມຫວັງແຕ່ອັນດຽວ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງປະທານໃຫ້ ດ້ວຍອາໄສກະແສຮຽກຂອງພຣະອົງ. ອັນເລລູຢາ!

ໃນເວລານັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າສະເດັດ ເຂົ້າໃນໂຮງທຳອີກ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ມີຄົນມືລີບຜູ້ໜຶ່ງ. ພວກຟາຣີເຊວ ຄອຍຈອບເບິ່ງວ່າ ພຣະອົງຈະປົວຄົນນັ້ນ ໃນວັນພຣະຫລືບໍ່, ເພື່ອຈະຫາເລື່ອງໃສ່ພຣະອົງ. ພຣະອົງກ່າວກັບຄົນມືລີບວ່າ: “ມາຢືນຢູ່ກາງພີ້.” ແລ້ວກ່າວກັບພວກນັ້ນວ່າ: “ໃນວັນພຣະ ມີອະນຸຍາດທຳການດີ ຫລືການຊົ່ວ? ມີອະນຸຍາດຊ່ວຍເອົາຊີວິດ ຫລືປະໃຫ້ຕາຍ?” ແຕ່ພວກນັ້ນ ມິດບໍ່ປາກ. ພຣະອົງຈຶ່ງເຫລືອດສາຍຕາ ອັນເຄັ່ງຂຶມມາໃສ່ພວກເຂົາ, ແລະໂສກພຣະໄທ ເຫັນພວກເຂົາໃຈແຂງກະດ້າງ, ແລ້ວພຣະອົງກ່າວກັບຄົນນັ້ນວ່າ: “ຢຽດມືອອກ.” ລາວກໍຢຽດອອກ ແລະມືນັ້ນ ກໍຫາຍດີ. ພວກຟາຣີເຊວ ກໍອອກໜີ ແລະທັນທີ ກໍໄປປຶກສາ ກັບພວກລູກນ້ອງຂອງກະສັດເຮຣອດ ເພື່ອຫາທາງ ທຳລາຍພຣະອົງ.

ມື້ວານນີ້, ພວກຟາຣີເຊວໄດ້ຈັບຜິດພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຍ້ອນພວກລູກສິດຂອງພຣະອົງໄດ້ເດັດຮວງເຂົ້າມາກິນໃນວັນພຣະຊຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ຜິດຕໍ່ພຣະທໍາບັນຢັດ. ຍ້ອນພວກຟາຣີເຊວຖືວ່າການເດັດຮວງເຂົ້າປຽບ   ເໝືອນການກ່ຽວເຂົ້າ, ເປັນການທໍາງານອີກຮູບແບບໜຶ່ງໃນວັນພຣະ.

ວັນນີ້ກໍເປັນວັນພຣະ, ແລະຢູ່ໃນໂຮງທໍາກໍມີຄົນມືລີບຜູ້ໜຶ່ງ. ໝາຍວ່າຄົນຜູ້ນີ້ບໍ່ສາມາດຊ່ວຍເຫລືອຕົວເອງແລະທໍາງານຫາລ້ຽງຊີວິດຕົນໄດ້. ລາວປຽບເໝືອນຄົນຕາຍທັງເປັນ. ພຣະເຢຊູເຈົ້າເຂົ້າໃຈສະພາບຊີວິດຂອງຄົນມືລີບນີ້. ດ້ວຍເຫດນີ້, ພຣະອົງຈຶ່ງຖາມພວກຟາຣີເຊວວ່າ: ໃນວັນພຣະມີອະນຸຍາດໃຫ້ຊ່ວຍຊີວິດຫລືປະໃຫ້ຕາຍ? ຈາກນັ້ນ, ພຣະອົງກໍປິ່ນປົວຄົນມືລີບໃຫ້ດີຫາຍ. ສິ່ງນີ້ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນວ່າ ວັນພຣະ,ຫລືວັນອາທິດໃນປັດຈຸບັນນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນວັນທີ່ພວກເຮົາໄປວັດຟັງມິຊຊາເພື່ອພົບປະສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ວັນພຣະຫລືວັນອາທິດຍັງເປັນວັນແຫ່ງຄວາມຮອດ, ວັນທີ່ພຣະເຈົ້າປົດປ່ອຍພວກເຮົາອອກຈາກຄວາມຕາຍໄປສູ່ຊີວິດ. ສິ່ງນີ້ຈະສະແດງອອກຢ່າງຈະແຈ້ງແລະສົມບູນໃນການກັບເປັນຄືນມາຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າໃນວັນອາທິດເພື່ອນໍາຄວາມຮອດ, ນໍາຊີວິດມາໃຫ້ພວກເຮົາ.

ໂອພຣະເຢຊູເຈົ້າ ລູກຂໍຂອບພຣະຄຸນພຣະອົງສໍາລັບຄໍາສອນກ່ຽວກັບຄວາມໝາຍຂອງວັນພຣະ, ວັນອາທິດໃນພຣະວໍລະສານວັນນີ້ ອັນແມ່ນວັນແຫ່ງຄວາມຮອດ, ວັນຊຶ່ງພຣະອົງປົດປ່ອຍລູກອອກຈາກຄວາມຕາຍໄປສູ່ຊີວິດ. ຂໍໃຫ້ລູກສໍານຶກໄດ້ເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງວັນອາທິດ ເພື່ອລູກຈະໄດ້ໄປຮ່ວມມິຊຊາສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າສໍາລັບຄວາມຮັກແລະຄວາມຮອດທີ່ພຣະອົງນໍາມາໃຫ້ລູກນັ້ນແລ. ອາແມນ.