ການສົນທະນາກັບນີໂກແດມ

1.ມີຜູ້ໜຶ່ງໃນພວກຟາຣີເຊວຊື່ນີໂກແດມ, ເປັນຄົນສຳຄັນຜູ້ໜຶ່ງຂອງພວກຢິວ. 2.ລາວໄດ້ມາຫາພຣະເຢຊູເຈົ້າເວລາກາງຄືນ ແລະທູນວ່າ: “ພຣະອາຈານເອີຍ! ພວກຂ້ານ້ອຍຮູ້ວ່າ ທ່ານແມ່ນອາຈານທີ່ມາຈາກພຣະເປັນເຈົ້າ ຍ້ອນວ່າບໍ່ມີຜູ້ໃດສາມາດທຳອັດສະຈັນທີ່ທ່ານໄດ້ກະທຳ, ຖ້າວ່າບໍ່ມີພຣະເປັນເຈົ້າຢູ່ນຳ.” 3.ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ເຮົາບອກທ່ານເປັນຄວາມຈິງວ່າ: “ບໍ່ມີໃຜສາມາດເຫັນອານາຈັກຂອງພຣະເປັນເຈົ້າໄດ້ ນອກຈາກຈະໄດ້ເກີດໃໝ່.” 4.ນີໂກແດມທູນວ່າ: “ຄົນເຖົ້າແລ້ວຈະເກີດໃໝ່ໄດ້ຢ່າງໃດ? ຈະເຂົ້າໃນທ້ອງແມ່ອີກເປັນເທື່ອສອງແລ້ວເກີດໃໝ່ໄດ້ບໍ?” 5.ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ເຮົາບອກທ່ານເປັນຄວາມຈິງວ່າ: ບໍ່ມີໃຜສາມາດເຂົ້າໃນອານາຈັກຂອງພຣະເປັນເຈົ້າໄດ້, ເວັ້ນແຕ່ຈະໄດ້ເກີດໃໝ່ຈາກນ້ຳແລະພຣະຈິດເຈົ້າ. 6.ສິ່ງໃດເກີດຈາກເນື້ອໜັງກໍເປັນເນື້ອໜັງ, ສິ່ງໃດເກີດຈາກ ພຣະຈິດເຈົ້າກໍເປັນຈິດ. 7.ທ່ານຢ່າປະຫລາດໃຈ, ຍ້ອນເຮົາໄດ້ບອກທ່ານວ່າ: ຈຳເປັນຕ້ອງເກີດໃໝ່. 8.ລົມພັດໄປຕາມໃຈມັນ, ທ່ານໄດ້ຍິນສຽງມັນ, ແຕ່ບໍ່ຮູ້ວ່າມັນມາແຕ່ໃສແລະຈະໄປໃສ. ຜູ້ໃດເກີດມາຈາກພຣະຈິດກໍເປັນດັ່ງນີ້ແລ.”

9.ນີໂກແດມຈຶ່ງທູນວ່າ: “ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຈະເປັນໄປໄດ້ຢ່າງໃດ?” 10.ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ: “ທ່ານເປັນອາຈານຜູ້ໜຶ່ງແຫ່ງປະເທດອິສຣາແອນ ແລະບໍ່ຮູ້ຈັກເລື່ອງເຫລົ່ານີ້ບໍ? 11.ເຮົາບອກທ່ານເປັນຄວາມຈິງວ່າ: ເຮົາເວົ້າສິ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ຈັກ ແລະຢັ້ງຢືນເຖິງສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຫັນ, ແຕ່ພວກທ່ານບໍ່ຍອມຮັບຫລັກຖານຂອງເຮົາ. 12.ຖ້າພວກທ່ານບໍ່ຍອມເຊື່ອ ເມື່ອເຮົາເວົ້າເລື່ອງຝ່າຍໂລກໃຫ້ຟັງ, ເວລາເຮົາເວົ້າເລື່ອງຝ່າຍສະຫວັນໃຫ້ຟັງ, ພວກທ່ານຈະເຊື່ອໄດ້ຢ່າງໃດ? 13.ບໍ່ມີໃຜໄດ້ຂຶ້ນສະຫວັນ ນອກແຕ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ລົງມາຈາກສະຫວັນ ຄືບຸດແຫ່ງມະນຸດຜູ້ຢູ່ສະຫວັນ. 14.ໂມແຊໄດ້ຍົກງູຂຶ້ນຢູ່ໃນທີ່ປ່ຽວຢ່າງໃດ, ບຸດແຫ່ງມະນຸດກໍຈຳຕ້ອງຖືກຍົກຂຶ້ນຢ່າງນັ້ນ, 15.ເພື່ອໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອໄດ້ຊີວິດນິຣັນດອນໃນພຣະອົງ. 

16.ແມ່ນແລ້ວ, ພຣະເປັນເຈົ້າຮັກແພງໂລກຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຈົນໄດ້ຊົງປະທານພຣະບຸດອົງດຽວຂອງພຣະອົງໃຫ້, ເພື່ອທຸກຄົນທີ່ເຊື່ອເຖິງພຣະບຸດນັ້ນ ບໍ່ຕ້ອງພິນາດ ແຕ່ໄດ້ຊີວິດນິຣັນດອນ. 17.ຍ້ອນວ່າພຣະເປັນເຈົ້າໄດ້ສົ່ງພຣະບຸດມາໃນໂລກ ບໍ່ແມ່ນເພື່ອຕັດສິນໂລກ, ແຕ່ເພື່ອຊ່ວຍໂລກໃຫ້ຮອດດ້ວຍອາໄສພຣະບຸດນັ້ນ. 18.ຜູ້ໃດເຊື່ອເຖິງພຣະບຸດຈະບໍ່ຖືກຕັດສິນ;ສ່ວນຜູ້ທີ່ບໍ່ຍອມເຊື່ອໄດ້ຖືກຕັດສິນແລ້ວ, ຍ້ອນວ່າເຂົາບໍ່ໄດ້ເຊື່ອເຖິງພຣະນາມພຣະບຸດອົງດຽວຂອງພຣະເປັນເຈົ້າ. 19.ນີ້ແລ້ວຄຳຕັດສິນຄື: ຄວາມສະຫວ່າງໄດ້ມາໃນໂລກ ແລະມະນຸດມັກຊອບຄວາມມືດກວ່າຄວາມສະຫວ່າງ, ຍ້ອນວ່າກິດຈະການຂອງພວກເຂົາຊົ່ວຊ້າ. 20.ຜູ້ໃດທຳຄວາມຊົ່ວກໍຄຽດຊັງຄວາມສະຫວ່າງ ແລະບໍ່ມາຫາຄວາມສະຫວ່າງ ຍ້ອນຢ້ານກິດຈະການຂອງຕົນຖືກເຜີຍອອກ. 21.ແຕ່ຜູ້ປະຕິບັດຕາມຄວາມຈິງມາຫາຄວາມສະຫວ່າງ ເພື່ອໃຫ້ປາກົດແຈ້ງວ່າ ກິດຈະການຂອງຜູ້ນັ້ນຖືກຕ້ອງຕາມນ້ຳພຣະໄທຂອງພຣະເປັນເຈົ້າ. 

II. ຊົງໄປເທດສະໜາໃນຊາມາຣີແລະຄາລີເລ

ຄວາມຢັ້ງຢືນອັນສຸດທ້າຍຂອງຢວງບັບຕິສຕາ

22.ຕໍ່ນັ້ນມາ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍສະເດັດໄປແຂວງຢູເດພ້ອມກັບພວກສາວົກ. ພຣະອົງໄດ້ພັກຢູ່ທີ່ນັ້ນກັບພວກເຂົາ ແລະຊົງທຳພິທີລ້າງ. 23.ສ່ວນຢວງກໍທຳພິທີລ້າງຢູ່ເອນອນໃກ້ໆໝູ່ບ້ານຊາລິມ, ຍ້ອນມີນ້ຳອຸດົມ ທັງມີຄົນມາຮັບພິທີລ້າງດ້ວຍ. 24.ເວລານັ້ນຢວງຍັງບໍ່ທັນຖືກຂັງຄຸກ. 25.ພໍດີມີລູກສິດບາງຄົນຂອງຢວງກັບຄົນຢິວຜູ້ໜຶ່ງ ຖຽງກັນເລື່ອງການຊຳຣະລ້າງ. 26.ພວກເຂົາໄດ້ພາກັນໄປຫາຢວງເວົ້າວ່າ: “ທ່ານອາຈານເອີຍ! ຄົນທີ່ຢູ່ກັບທ່ານທີ່ຝັ່ງແມ່ນ້ຳຢໍແດນຟາກພຸ້ນ ແລະແມ່ນຜູ້ທີ່ທ່ານໄດ້ຢັ້ງຢືນເຖິງນັ້ນ, ດຽວນີ້ກຳລັງທຳພິທີລ້າງ ແລະໃຜໆກໍໄປຫາເພິ່ນໝົດ.” 27.ທ່ານຢວງຕອບວ່າ: “ຖ້າສະຫວັນບໍ່ປະທານໃຫ້ແລ້ວ, ກໍບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດມີສິດເອົາຫຍັງມາເປັນຂອງຕົນໄດ້. 28.ພວກເຈົ້າເອງກໍຢັ້ງຢືນເປັນພະຍານເລື່ອງເຮົາໄດ້ເວົ້າວ່າ: ເຮົາບໍ່ແມ່ນພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ ແຕ່ເຮົາຖືກສົ່ງມາເພື່ອນຳໜ້າພຣະອົງ. 29.ຜູ້ມີເຈົ້າສາວກໍແມ່ນເຈົ້າບ່າວ. ສ່ວນສະຫາຍຂອງເຈົ້າບ່າວທີ່ຢູ່ທີ່ນັ້ນ ແລະໄດ້ຍິນສຽງຂອງເຈົ້າບ່າວ ກໍມີຄວາມຍິນດີຢ່າງເຫລືອລົ້ນ. ດຽວນີ້ ເຮົາມີຄວາມຍິນດີຢ່າງເຕັມພຽບແລ້ວ. 30.ຈຶ່ງຈຳເປັນໃຫ້ພຣະອົງສູງຂຶ້ນ, ສ່ວນເຮົາໃຫ້ຕ່ຳລົງ. 31.ຜູ້ມາຈາກເບື້ອງບົນກໍຢູ່ເໜືອໝົດທຸກຄົນ; ສ່ວນຜູ້ມາຈາກແຜ່ນດິນ ກໍເປັນຂອງແຜ່ນດິນ ແລະປາກພາສາແຜ່ນດິນ. 32.ຜູ້ມາຈາກສະຫວັນ ຢືນຢັນເຖິງສິ່ງທີ່ໄດ້ເຫັນແລະໄດ້ຍິນ, ແຕ່ບໍ່ມີໃຜຕ້ອນຮັບຄຳຢືນຢັນນັ້ນ. 33.ຜູ້ທີ່ຮັບຟັງຄຳຢືນຢັນຂອງພຣະອົງກໍຮັບຮູ້ວ່າ ພຣະເປັນເຈົ້າເປັນຜູ້ສັກສິດຈິງ. 34.ຜູ້ທີ່ພຣະເປັນເຈົ້າຊົງໃຊ້ມາ ກໍກ່າວພຣະວາຈາຂອງພຣະເປັນເຈົ້າ ຍ້ອນພຣະເປັນເຈົ້າໄດ້ປະທານພຣະຈິດໃຫ້ຢ່າງລົ້ນເຫລືອ. 35.ພຣະບິດາຊົງຮັກພຣະບຸດ ແລະຊົງມອບທຸກສິ່ງໃນພະຫັດຂອງພຣະອົງ. 36.ຜູ້ໃດເຊື່ອເຖິງພຣະບຸດ, ຜູ້ນັ້ນກໍໄດ້ຊີວິດນິຣັນດອນ; ຜູ້ບໍ່ຍອມເຊື່ອເຖິງພຣະບຸດ, ຜູ້ນັ້ນຈະບໍ່ໄດ້ເຫັນຊີວິດ, ແຕ່ພະພິໂລດຂອງພຣະເປັນເຈົ້າກໍຢູ່ເທິງເຂົາຜູ້ນັ້ນ.”