ເມັນກີເຊເດັກ

1ເມັນກີເຊເດັກຜູ້ນີ້ ຄືກະສັດເມືອງຊາແລມ, ເປັນສົງຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ສູງສຸດ ໄດ້ອອກໄປຮັບອາບຣາຮຳ ເມື່ອເວລາອາບຣາຮຳຫລົບມາຈາກຕີເສິກກັບບັນດາກະສັດ ແລະໄດ້ອວຍໄຊໃຫ້ພອນແກ່ເພິ່ນ. 2ອາບຣາຮຳໄດ້ມອບຖະຫວາຍໜຶ່ງສ່ວນສິບຂອງຊັບທັງໝົດທີ່ຢຶດມາໄດ້ ໃຫ້ແກ່ເມັນກີເຊເດັກ, ກ່ອນໝົດ ຊື່ເມັນກີເຊເດັກນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ “ກະສັດແຫ່ງຄວາມຊອບທຳ”, ຕໍ່ມາແມ່ນ “ກະສັດແຫ່ງເມືອງຊາແລມ” ແປວ່າ “ກະສັດແຫ່ງສັນຕິພາບ” ອີກດ້ວຍ. 3ເມັນກີເຊເດັກນີ້ບໍ່ມີພໍ່ມີແມ່, ບໍ່ມີເຊື້ອສາຍ, ບໍ່ຈັກມື້ເກີດແລະມື້ຕາຍ ເປັນດັ່ງບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ເປັນສົງຕະຫລອດນິຣັນດອນ. 4ຈົ່ງເບິ່ງວ່າ ທ່ານຜູ້ນີ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສັກພຽງໃດ ຈົນວ່າອາບຣາອຳຜູ້ເປັນບັນພະບຸຣຸດ ກໍຍັງໄດ້ແບ່ງເອົາຂອງຊະເລີຍທີ່ດີກວ່າໝົດ ຖະຫວາຍໃຫ້ທ່ານ ໜຶ່ງສ່ວນສິບ. 5ສ່ວນພວກບຸດຫລານຂອງເລວີ ທີ່ໄດ້ຮັບສິດສົງ ກໍມີສິດຕາມກົດໝາຍໃຫ້ເກັບພາສີໜຶ່ງສ່ວນສິບຈາກປະຊາຊົນ ຄືຈາກບັນດາພວກພີ່ນ້ອງຂອງຕົນ ຊຶ່ງເປັນເຊື້ອສາຍຂອງອາບຣາຮຳດ້ວຍ. 6ແຕ່ເມັນກີເຊເດັກ ຜູ້ບໍ່ແມ່ນເຊື້ອສາຍຂອງເຂົາ ກໍໄດ້ຮັບໜຶ່ງສ່ວນສິບຈາກອາບຣາຮຳ ແລະອວຍໄຊໃຫ້ພອນແກ່ທ່ານຜູ້ກຳພຣະສັນຍາດ້ວຍ. 7ສິ່ງທີ່ຖຽງບໍ່ໄດ້ກໍຄື ຜູ້ນ້ອຍຮັບພອນຈາກຜູ້ໃຫຍ່. 8ສຳລັບພວກບຸດຫລານຂອງເລວີນັ້ນ, ແມ່ນມະນຸດຜູ້ຕາຍເປັນ ເກັບພາສີໜຶ່ງສ່ວນສິບ. ສ່ວນໃນເລື່ອງເມັນກີເຊເດັກນັ້ນ ມີຫລັກຖານຢືນຢັນວ່າ ແມ່ນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ສະເໝີ. 9ຮວມຄວາມແລ້ວ ຄື ເລວີເອງ ຜູ້ເກັບພາສີໜຶ່ງສ່ວນສິບ ກໍຕ້ອງຍອມເສຍພາສີໜຶ່ງສ່ວນສິບ ໂດຍທາງອາບຣາຮຳ. 10ຍ້ອນວ່າ ເວລາອາບຣາຮຳພົບພໍ້ເມັນກີເຊເດັກນັ້ນ ເລວີຍັງຢູ່ໃນສາຍເລືອດຂອງອາບຣາຮຳ ປູ່ຍ່າຕາຍາຍຂອງຕົນ.

ມະຫາສົງຕາມແບບເມັນກີເຊແດັກ

11ຖ້າຫາກວ່າສັງຄະພາບຕາມແບບຂອງເລວີ ບັນດານຄວາມດີຢ່າງສົມບູນໄດ້ ຍ້ອນວ່າເປັນຮາກຖານແຫ່ງກົດບັນຢັດທີ່ໃຫ້ໄວ້ແກ່ປະຊາຊົນແລ້ວ, ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງບັນດານໃຫ້ມີສົງແບບໃໝ່ຂຶ້ນມາ “ຕາມຢ່າງຂອງເມັນກີເຊແດັກ” ແລະບໍ່ເອີ້ນວ່າ ຕາມຢ່າງຂອງອາອາຣອນ? 12ດ້ວຍວ່າ ເມື່ອປ່ຽນສັງຄະພາບ ກໍຕ້ອງປ່ຽນບັນຢັດໄປພ້ອມກັນດ້ວຍ. 13ແລະຜູ້ທີ່ກ່າວເຖິງນີ້ ກໍມາຈາກຕະກູນອື່ນ ຊຶ່ງບໍ່ມີໃຜເຄີຍມີໜ້າທີ່ຮັບໃຊ້ຢູ່ພຣະແທ່ນບູຊາເລີຍ. 14ຕາມຈິງແລ້ວ, ໃຜໆກໍຮູ້ດີວ່າ ພຣະເຈົ້າຂອງເຮົາມີເຊື້ອສາຍມາຈາກຕະກູນຢູດາ ອັນແມ່ນຕະກູນທີ່ໂມແຊບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງເລີຍ ໃນຫົວຂໍ້ກ່ຽວກັບຄະນະສົງ 15ເລື່ອງນີ້ຈະປາກົດແຈ້ງ ກວ່າອີກ, ຖ້າຫາກພຣະສົງອົງໃໝ່ທີ່ເກີດຂຶ້ນມານັ້ນ ຄ້າຍຄືກັບເມັນກີເຊແດັກ 16ຄືໄດ້ມີສັກສົງ ບໍ່ແມ່ນຕາມກົດເກນຝ່າຍເຊື້ອສາຍ, ແຕ່ຕາມອຳນາດແຫ່ງຊີວິດທີ່ບໍ່ຮູ້ດັບສູນ. 17ຕາມຈິງ ມີຫລັກຖານອ້າງເຖິງພຣະອົງນັ້ນ ດັ່ງນີ້: “ທ່ານເປັນສົງຕະຫລອດນິຣັນດອນ ຕາມແບບຂອງເມັນກີເຊແດັກ.” 18ດັ່ງນີ້ ຫລັກເກນແຕ່ກ່ອນຈຶ່ງຖືກລຶບລ້າງໄປ ຍ້ອນອ່ອນອຳນາດແລະໄຮ້ປະໂຫຍດ. 19ຍ້ອນວ່າ ຂໍ້ບັນຢັດບໍ່ໄດ້ພາໄປເຖິງຄວາມສົມບູນເລີຍ. ແລະຕໍ່ມາກໍມີຄວາມຫວັງອັນເລີດກວ່າ ເຂົ້າມາແທນ ທຳໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃກ້ພຣະເຈົ້າໄດ້ 20ທີ່ວ່າເລີດກວ່າ ກໍຍ້ອນສັກສົງໃໝ່ນີ້ມີຄຳປະຕິຍານຄ້ຳປະກັນໄວ້, ສ່ວນສັກສົງຂອງຜູ້ອື່ນນັ້ນ ບໍ່ມີຄຳປະຕິຍານຄ້ຳປະກັນ 21ແຕ່ສຳລັບພຣະສົງອົງນີ້, ມີຄຳປະຕິຍານຄ້ຳປະກັນ ຈາກພຣະອົງຜູ້ກ່າວວ່າ: “ພຣະອົງເຈົ້າໄດ້ຊົງສາບານໄວ້ ແລະບໍ່ຊົງຫລົບຄວາມວ່າ: ທ່ານເປັນສົງຕະຫລອດນິລັນ ດອນ” 22ດ້ວຍເຫດນີ້ ພຣະສຳພັນໄມຕີຊຶ່ງມີພຣະເຢຊູເຈົ້າຄ້ຳປະກັນ ຈຶ່ງດີກວ່າ. 23ກວ່ານັ້ນອີກ, ໃນສະໄໝກ່ອນພຸ້ນ, ມີພຣະສົງສຶບຕໍ່ກັນຫລາຍຄົນ, ຍ້ອນຄວາມຕາຍກີດກັ້ນບໍ່ໃຫ້ພວກເຂົາດຳຣົງຕຳແໜ່ງນີ້ຍືນນານ. 24ສ່ວນພຣະເຢຊູເຈົ້າ, ພຣະອົງມີສັງຄະພາບທີ່ບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ, ຍ້ອນ ພຣະອົງດຳຣົງຢູ່ຕະຫລອດນິຣັນດອນ. 25ດ້ວຍເຫດນີ້ ພຣະອົງຈຶ່ງສາມາດຊ່ວຍບັນດາຜູ້ທີ່ເຂົ້າມາຫາພຣະເຈົ້າໂດຍທາງພຣະອົງນັ້ນ ໃຫ້ຮອດຢ່າງເດັດຂາດ ຍ້ອນວ່າພຣະອົງຊົງດຳຣົງຊີວິດຢູ່ເປັນນິດ ເພື່ອສະເໜີຊ່ວຍພວກເຂົາ. 26ມະຫາສົງແບບນີ້ແຫລະທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການ ຄື ເປັນຜູ້ສັກສິດ, ປາດສະຈາກມົນທິນ, ປາດສະຈາກຄວາມຜິດ, ຕັດຂາດຈາກຄົນບາບ, ໄດ້ຮັບການຍົກຍໍຂຶ້ນເໜືອຟ້າສະຫວັນ. 27ພຣະອົງບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຖະຫວາຍບູຊາທຸກໆວັນ ເພື່ອໃຊ້ໂທດບາບຂອງຕົນເສຍກ່ອນ ແລ້ວໃຊ້ໂທດບາບຂອງປະຊາກອນ ເໝືອນດັ່ງມະຫາສົງອື່ນໆ, ຍ້ອນພຣະອົງໄດ້ຖະຫວາຍບູຊາພຽງຄັ້ງດຽວກໍແລ້ວເລີຍ ຄື ເມື່ອຊົງຖະຫວາຍພຣະອົງເອງແດ່ພຣະເຈົ້າ. 28ກົດໝາຍໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງມະນຸດຜູ້ອ່ອນແອຂຶ້ນເປັນມະຫາສົງ, ສ່ວນຄຳສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ຊຶ່ງມີຂຶ້ນພາຍຫລັງກົດໝາຍຂອງໂມແຊນັ້ນ ໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງພຣະບຸດຜູ້ຊົງຄວາມດີບໍລິບູນຕະຫລອດນິຣັນດອນ.