ຈົດໝາຍຂອງນັກບຸນເປົາໂລຂຽນເຖິງສັດຕະບຸຣຸດຢູ່ເມືອງຟີລິບ

ຄຳນັບຖາມຂ່າວ

1.ຈາກຂ້າພະເຈົ້າເປົາໂລແລະຕີໂມເທ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະກຣິສໂຕ ເຖິງພີ່ນ້ອງຜູ້ສັກສິດທັງຫລາຍໃນພຣະກຣິສໂຕເຢຊູ ທີ່ຢູ່ເມືອງຟີລິບ ພ້ອມທັງບັນດາພຣະສົງແລະອະນຸສົງຂອງພວກທ່ານດ້ວຍ. 2.ຂໍພຣະຄຸນແລະສັນຕິສຸກທີ່ມາຈາກພຣະເປັນເຈົ້າພຣະບິດາຂອງພວກເຮົາ ແລະຂອງພຣະເຢຊູກຣິສໂຕເຈົ້າ ຈົ່ງສະຖິດຢູ່ນຳພວກທ່ານທຸກຄົນ.

ພາວະນາຂອບພຣະຄຸນ

3.ທຸກເທື່ອທີ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າລະລຶກເຖິງພວກພີ່ນ້ອງ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສົມມະນາຄຸນພຣະເປັນເຈົ້າ 4.ແລະພາວະນາອຸທິດໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງສະເໝີ ດ້ວຍຄວາມປິຕິຍິນດີ, 5.ຍ້ອນວ່າຂ້າພະເຈົ້າລະລຶກເຖິງການຮ່ວມໄມ້ຮ່ວມມືຂອງພວກພີ່ນ້ອງ ໃນການປະກາດພຣະວໍຣະສານ ຕັ້ງແຕ່ມື້ຕົ້ນທີ່ພຣະວໍຣະສານນັ້ນໄດ້ມາເຖິງພວກພີ່ນ້ອງ ຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້. 6. ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈວ່າ ພຣະອົງຜູ້ໄດ້ຊົງເລີ່ມກິດຈະການອັນປະເສີດນີ້ໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງ ຈະດຳເນີນຕໍ່ໆໄປໃຫ້ສຳເລັດບໍລິບູນ ຈົນເຖິງວັນຂອງພຣະເຢຊູກຣິສໂຕເຈົ້າ. 7.ມັນເປັນການສົມຄວນແລ້ວ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງມີຄວາມນຶກຄິດແບບນີ້ກັບພວກພີ່ນ້ອງ, ຍ້ອນຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຈາລຶກພວກພີ່ນ້ອງໄວ້ໃນຫົວໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ພວກພີ່ນ້ອງທັງຫລາຍໄດ້ມີສ່ວນໃນພຣະຄຸນດ້ວຍກັນກັບຂ້າພະເຈົ້າ ທັງໃນເວລາຂ້າພະເຈົ້າຖືກຄຸມຂັງ, ທັງໃນການປ້ອງກັນແລະໜຸນຫລັງໃຫ້ຂ່າວປະເສີດນັ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່. 8.ພຣະເປັນເຈົ້າຊົງເປັນພິຍານໄດ້ວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າຮັກແພງພວກພີ່ນ້ອງພຽງໃດໃນດວງພຣະໄທຂອງພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ. 9. ຂ້າພະເຈົ້າວອນຂໍແຕ່ສິ່ງດຽວ ຄື ໃຫ້ຄວາມຮັກຂອງພວກພີ່ນ້ອງທະວີຍິ່ງໆຂຶ້ນ ພ້ອມທັງເກີດຄວາມຮູຸ້ແລະຄວາມສະຫລາດຫລັກແຫລມ, 10.ທີ່ຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ສາມາດຮູ້ວ່າ ສິ່ງໃດດີເລີດປະເສີດກວ່າໝົດ ແລະຈະໄດ້ເປັນຜູ້ບໍລິສຸດ ປາດສະຈາກຄວາມຕຳໜິຕິຕຽນສຳລັບວັນຂອງພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ, 11.ແລ້ວພວກພີ່ນ້ອງຈະໄດ້ເຕັມພຽບດ້ວຍຜົນແຫ່ງຄວາມຊອບທຳ ອັນເນື່ອງມາຈາກພຣະເຢຊູກຣິສໂຕ ເພື່ອຖະຫວາຍພອນແລະສີມຸງຄຸນແດ່ພຣະອົງເຈົ້າ.

ຄວາມກ້າວໜ້າ ໃນການປະກາດພຣະວໍຣະສານ

12.ພີ່ນ້ອງທັງຫລາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງຮູ້ວ່າ ເຫດການທີ່ເປັນມາແກ່ຂ້າພະເຈົ້ານັ້ນ ເກີດຜົນດີ ທຳໃຫ້ພຣະວໍຣະສານແຜ່ກວ້າງອອກໄປ 13.ຍ້ອນວ່າ ພວກຜູ້ຄຸມແລະຄົນອື່ນໆກໍຮູ້ດີວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າຖືກຄຸມຂັງຍ້ອນພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ 14.ແລະພວກພີ່ນ້ອງສ່ວນຫລາຍ ກໍເກີດມີຄວາມໄວ້ວາງໃຈໃນພຣະອົງເຈົ້າ ຍ້ອນການຖືກຄຸມຂັງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ສະແດງຄວາມກ້າຫານ ປະກາດພຣະວາຈາຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງບໍ່ຢ້ານກົວຜູ້ໃດເລີຍ. 15.ແມ່ນຢູ່, ມີລາງຄົນປະກາດພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ ຍ້ອນຄວາມອິດສາແລະຢາກແຂ່ງດີກັນ. ແຕ່ມີລາງຄົນກໍປະກາດດ້ວຍມີເຈດຕະນາດີແທ້. 16.ເຂົາເຫລົ່ານັ້ນທຳໄປດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະຮູ້ດີວ່າຂ້າພະເຈົ້າມີໜ້າທີ່ປ້ອງກັນຂ່າວປະເສີດ. 17.ສ່ວນພວກອື່ນ ປະກາດພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າຍ້ອນຢາກແຂ່ງດີ, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ທຳໄປດ້ວຍຄວາມບໍລິສຸດໃຈ. ເຂົາເຈົ້າຈົງໃຈຢາກໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງລຳບາກຕື່ມຂຶ້ນ ໃນເວລາຖືກຄຸມຂັງ. 18.ແຕ່ເຂົາຈະປະກາດຂ່າວປະເສີດ ດ້ວຍຈິງໃຈຫລືບໍ່ນັ້ນ ບໍ່ສຳຄັນ. ສິ່ງສຳຄັນກໍຄື ຂໍໃຫ້ມີການປະກາດພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍພໍແລ້ວ. ດ້ວຍເຫດນີ້ແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງປາບປຶ້ມຍິນດີ ແລະຈະປາບປຶ້ມຍິນດີຕໍ່ໄປ, 19.ຍ້ອນຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ອັນນັ້ນແຫລະຈະພາຂ້າພະເຈົ້າໄປເຖິງຄວາມຮອດ, ໂດຍອາໄສຄຳພາວະນາຂອງພວກພີ່ນ້ອງ ແລະອາໄສຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຄ້ຳຊູຂອງພຣະຈິດແຫ່ງພຣະເຢຊູ ກຣິສໂຕເຈົ້າ, 20.ຈຶ່ງກົງກັບທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຄອຍຖ້າຢ່າງແຮງກ້າ ແລະມີຄວາມຫວັງວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກອັບອາຍຂາຍໜ້າ, ແຕ່ມີຄວາມແນ່ນອນໃຈຢ່າງສຸດຊຶ້ງ ທັງໃນເວລານີ້ແລະສະເໝີມາແລ້ວ ຄື ບໍ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ຫລືຕາຍໄປກໍຕາມ, ພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບກຽດມຸງຄຸນໃນຕົວຂ້າພະເຈົ້າ. 21.ອັນທີ່ຈິງ ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້ານັ້ນ ຊີວິດແມ່ນພຣະກຣິສໂຕເອງ ແລະການຕາຍແມ່ນກຳໄລຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. 22.ຫາກວ່າການມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປໃນໂລກນີ້ ຈະເປັນໂອກາດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າທຳງານໄດ້ຜົນດີແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າກໍບໍ່ຮູ້ຈັກວ່າຈະເລືອກເອົາອັນໃດດີ. 23. ຂ້າພະເຈົ້າຢາກທຳທັງສອງຢ່າງຄື ຢາກຕາຍເສຍເພື່ອຈະໄດ້ໄປຢູ່ກັບພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ ອັນເປັນການດີກວ່າໝົດ. 24.ແຕ່ການມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປໃນໂລກນີ້ ກໍຈຳເປັນຢ່າງຍິ່ງສຳລັບພວກພີ່ນ້ອງ. 25. ຂ້າພະເຈົ້າແນ່ໃຈໃນຂໍ້ນີ້, ຈຶ່ງຮູ້ວ່າຈະມີຊີວິດຢູ່ອີກ ແລະຢູ່ກັບພວກພີ່ນ້ອງທຸກຄົນ ເພື່ອໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງໄດ້ຈະເລີນກ້າວໜ້າ ແລະມີຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີໃນຄວາມເຊື່ອ. 26.ດັ່ງນີ້, ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າຫລົບມາຢາມແລະຢູ່ນຳພວກພີ່ນ້ອງອີກ, ຄວາມພາກພູມໃຈຂອງພວກພີ່ນ້ອງໃນພຣະກຣິສໂຕ ກໍຍິ່ງທະວີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ. 27.ຂໍແຕ່ພຽງໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງດຳເນີນຊີວິດ ສົມກັບພຣະວໍຣະສານຂອງພຣະກຣິສໂຕ, ເພື່ອວ່າ ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າມາຢາມ, ຫລືຖ້າບໍ່ໄດ້ມາ, ກໍຈະໄດ້ຮັບຂ່າວວ່າ ພວກພີ່ນ້ອງໝັ້ນຄົງເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວ, ພ້ອມພຽງໃຈກັນໃນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມເຊື່ອແຫ່ງພຣະວໍຣະສານ, 28.ໂດຍບໍ່ຢ້ານກົວສັດຕູຈະມານາບຂູ່ແຕ່ຢ່າງໃດ. ນີ້ແຫລະ ເປັນເຄື່ອງໝາຍອັນຊັດແຈ້ງວ່າ ສັດຕູຈະຕ້ອງພິນາດ, ແລະພວກພີ່ນ້ອງຈະໄດ້ຮອດ. ແມ່ນພຣະພອນຈາກພຣະເຈົ້າ. 29.ຍ້ອນເປັນພຣະຄຸນທີ່ພຣະເປັນເຈົ້າປະທານໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງ ຍ້ອນເຫັນແກ່ພຣະກຣິສໂຕເຈົ້າ, ບໍ່ແມ່ນແຕ່ເພື່ອໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງ ເຊື່ອໃນພຣະອົງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ເພື່ອໃຫ້ພວກພີ່ນ້ອງຮັບຄວາມທຸກທໍຣະມານ ຍ້ອນເຫັນແກ່ພຣະອົງອີກດ້ວຍ, 30.ຄືຕໍ່ສູ້ຢ່າງດຽວກັນກັບພວກພີ່ນ້ອງໄດ້ເຫັນຂ້າພະເຈົ້າຕໍ່ສູ້ມາແລ້ວ, ແລະຍັງກຳລັງຕໍ່ສູ້ຢູ່ຕໍ່ໄປອີກ ດັ່ງພວກພີ່ນ້ອງຮູ້ຈັກຢູ່ໃນເວລານີ້.